اتفاق های جدید وارد می شوند. تازه همه چیز که فردا اتفاق نمی افتد! چیزهایی هم هستند که پس فردا.

این وبلاگ برای تشکر از زحمات اقای کمیلی ایجاد شده. خب این دفه یکی دیگه از اون خبرااااا. آقا حامدم که ترکونده جدا قصد نداره دست. از این تیپ زدنا و. خب اول بذارین تموم شدن امتحانا رو تبریک بگم. اگه آقا حامد ازدواج کنه ما. ولی فکر کنم اول چند روز تریپ ناله و. دپسردگی و اینا برمیدارم بعد یکم منطقی. فکر میکنم میبینم خب اون بیچاره که.

من و حوضم و ماهی هام. از گونه هایم شروع شد. و فرقی که از وسط باز کرده بودم. و موهای حنایی ام که پشت سرم جمع کرده بودم. می رسید به دو بند سیاه. ولی گونه هایم سرخ بود. تارهای آشفته ی مو روی شقیقه هایم تاب می خوردند. آینه تصویری از من قاب گرفت که مادر بود. زن 25 ساله ای بود با آرامشی مادرانه. روی شکمم دست می کشم. روی این ضربان ممتد زندگی. به یاد می آورم که فرزند من پدر ندارد. و به مریم فکر می کنم. که شاید او هم آبستن همین درد بود.